ธุรกิจส่วนตัวที่น่าสนใจกับจุดเริ่มต้นสุดง่าย “หิว” ธุรกิจส่วนตัวที่น่าสนใจกับปลาทูไทยมีแบรนด์ สองสาวพี่น้อง คุณมะเหมี่ยว นัฐยาและคุณหมิว โสมประภา แห่งตระกูลอุสายพันธ์เฝ้ามองธุรกิจแพปลาของครอบครัวอยู่พักใหญ่ก็มองว่าคู่แข่งปกติก็มากอยู่แล้วอีกทั้งสินค้าที่มีอยู่มากในตอนนี้ยังมีหลายสิ่งที่ไม่ตอบโจทย์ผู้บริโภคได้ดีนักและยิ่งพอหันไปมอง “ปลาทู” ในเข่งที่วางอยู่เรียงรายแล้วก็เกิดเศร้าสะท้อนใจ “เหตุใดปลาทูไทยจึงสู้แซลมอนไม่ได้” จากคำถามง่าย ๆ นี่เองทำให้สองสาวพี่น้องเกิดแรงบันดาลใจและประกาศลั่นว่า “จะทำให้ปลาทูไทยกินแล้วต้องร้องว้าวเหมือนกินปลาแซลมอนให้ได้” จึงเกิดไอเดียธุรกิจแปลกใหม่จะพัฒนายกระดับสินค้าจากแพปลาที่บ้านมาสร้างแบรนด์ “หิว” ขึ้นมา ชื่อง่าย ๆ ที่สร้างแบรนด์ให้มีตัวตน “สินค้าถูกสร้างในโรงงานแต่แบรนด์ถูกสร้างขึ้นภายในใจ” Walter Landauer การจะสร้างธุรกิจชื่อของแบรนด์เป็นเรื่องสำคัญ “หิว” คำง่าย ๆ ที่สื่อถึงความรู้สึกบอกอารมณ์ความต้องการได้ดีเยี่ยมเวลาคนเรา “หิว”...

ไอน์สไตน์ กล่าวว่า ”จินตนาการสำคัญกว่าความรู้” เรื่องนี้เป็นจริงเราไม่เถียงแต่จะดีกว่าไหมถ้าเรามีทั้งจินตนาการและมีความรู้ที่ลึกซึ้งด้วยยิ่งบนเส้นทางแห่งการทำธุรกิจนั้นการมีเพียงสิ่งใดสิ่งหนึ่งนั้นคงไม่เพียงพอบางคนมีคุณวุฒิเยี่ยมเงินทุนมากมายแต่ไม่มีความคิดและจินตนาการที่แปลกใหม่ก็ได้แต่บริหารองค์กรธุรกิจของตัวเองไปวัน ๆ ธุรกิจก็นิ่งงันอยู่ไปแบบนั้นแถมบางทีจะล้มเอาด้วยที่ประคองไว้ได้ก็อาศัยความรู้และเงินทุนในขณะที่บางคนมีจินตนาการที่บรรเจิดสุด ๆ เรียกว่า “เจ้าโปรเจกต์” แต่เสียอย่างเดียวคือขาดความรู้ที่จะทำจึงทำให้ต้องหาแหล่งเงินทุนสนับสนุนอยู่เสมอและมักจะหาไม่ได้เพราะด้วยไม่มีความรู้จึงต้องเสนอเงินทุนที่สูงเกินความจำเป็นแต่สองสิ่งนี้แม้จำเป็นเท่ากันแต่มีข้อแตกต่างกันอยู่คือ “ความรู้ไม่ลำบากนักที่จะหาแต่จินตนาการบางทีค้นหาทั้งชีวิตก็ไม่เจอ” ดังนั้นจะเป็นคนที่ประสบความสำเร็จในธุรกิจได้จึงต้องไม่ลืมที่จะฝึกตนเองให้มีจินตนาการด้วยมาดูกันว่าจินตนาการแบบไหนที่นักธุรกิจที่ดีต้องมีบ้าง จินตนาการสังเคราะห์ “คนที่เริ่มต้นชีวิตด้วยเงินน้อยเกินไปมีโอกาสสำเร็จมากกว่าคนที่เริ่มด้วยเงินมากเกินไปการมีพลังและจินตนาการเป็นแรงผลักของการสร้างความมั่งคั่ง” ไบรอัน เทรซี่ ปราชญ์ความสำเร็จของอเมริกา ใครรู้ตัวเองดีว่ามักเป็นคนที่ไม่ถนัดในการคิดอะไรใหม่ ๆ จินตนาการแบบสังเคราะห์นี่เองที่คุณต้องพยายามนำออกมาใช้บ่อย ๆ ลักษณะของจิตนาการสังเคราะห์ก็คือเป็นการรวบรวมเอาแนวคิดและไอเดียเก่า ๆ มาผสมผสานกับแผนการที่คุณวางไว้อย่างถ้าตอนนี้คุณมีแผนธุรกิจอยู่ในมืออยู่แล้วลองเอาสิ่งเก่า ๆ วิธีการทำงานเก่า ๆ ที่ผ่านมาแล้วมาผสมรวมกันแล้วก็จะทำให้เกิด “สิ่งใหม่”...

จากจุดเริ่มต้นเรื่อยมาจนถึงทศวรรษที่ 2520 กิจการด้านโทรศัพท์ในประเทศของไทยนั้นอยู่ภายใต้การบริหารและให้บริการโดยองค์การโทรศัพท์แห่งประเทศไทยเพียงองค์กรเดียวเท่านั้นรูปแบบเช่นนี้มีจุดอ่อนหลายประการเช่นประการแรกการที่องค์การโทรศัพท์เป็นผู้ให้บริการรายเดียวจึงส่งผลต่อประสิทธิภาพในการขยายการใช้งานโทรศัพท์ไปสู่ครัวเรือนที่ทำได้ช้ามากประการที่สองการขอติดตั้งโทรศัพท์ต้องรอคิวนานหลายปีทั้งหมดนี้ทำให้โทรศัพท์ไม่เป็นที่แพร่หลายในครัวเรือนเท่าที่ควร การทำธุรกิจให้เชื่อมโยงกับเทคโนโลยี การตัดสินใจก้าวเข้าสู่การทำธุรกิจการสื่อสารของคุณธนินท์เป็นเสมือนการช่วยให้พวกเราได้เปิดโลกทัศน์สู่อาณาจักรใหม่โลกใหม่ของการสื่อสารอันนำมาซึ่งเทคโนโลยีการสื่อสารที่พัฒนามาจนถึงปัจจุบันนี้นั่นเองหากไม่มีคนที่มีวิสัยทัศน์ไกลและใจกล้าแบบคุณธนินท์เข้าไปบุกเบิกตอนนี้ประเทศไทยจะพัฒนาเรื่องเทคโนโลยีและการสื่อสารมาได้ถึงเพียงนี้หรือไม่ก็เป็นเรื่องที่คาดเดาไม่ได้เลยทีเดียวจะเรียกว่านี่เป็นคุณูปการอีกอย่างหนึ่งของคุณธนินท์ก็ไม่น่าจะผิดนัก มาถึงวันนี้วันที่เทคโนโลยีการสื่อสารและเรื่องของไอทีเข้ามามีบทบาทในชีวิตประจำวันของผู้คนจนแทบจะเรียกว่าแยกจากกันไม่ได้แล้วผู้ประกอบการ SME ไทยจึงจำเป็นที่จะต้องพิจารณาเรื่องของการปรับใช้เทคโนโลยีไอทีให้เหมาะสมกับการทำธุรกิจอีกทั้งควรจะต้องมีการวางแผนการบริหารงานและการทําการตลาดให้สอดคล้องกับเทคโนโลยีที่จะนำมาใช้จากรายงานของ MDG Advertising บริษัทเอเยนซี่โฆษณาจากนิวยอร์กเผย 5 สิ่งสำคัญที่คุณจะเห็นบนโลกโซเชียลมีเดียและการตลาดดิจิตอลตลอดปี พ.ศ.2560 โดย 5 แนวโน้มที่ธุรกิจ SME ควรรู้ แอพพลิเคชั่นที่ใช้ Chat ต่าง ๆ จะได้รับความนิยมอย่างมากซึ่งในตอนนี้ยักษ์ใหญ่อย่าง Microsoft และ Facebook หันมาสื่อสารกับทีมงานผ่าน...

ผมรู้สึกตื่นเต้นและดีใจที่รัฐบาลไทยเข้าใจโลกที่กำลังเปลี่ยนแปลงเมื่อผู้นำมีความเข้าใจในการเปลี่ยนแปลงก็จะสามารถนำพาประเทศเข้าสู่ยุค 4.0 ได้หากสามารถทำได้จะเป็นการเปลี่ยนโฉมหน้าประเทศไทยเป็นอย่างมากอย่างไรก็ตามปัจจุบันนี้ก็ถือว่าไม่ช้าจนเกินไปเพราะประเทศไทยยังอยู่ในเส้นทางการแข่งขันยังไม่มีใครได้เปรียบเสียเปรียบและประเทศไทยเองสามารถนำคนเก่งจากต่างประเทศเข้ามาช่วยขับเคลื่อนได้แต่ต้องขึ้นอยู่กับกฎหมายและนโยบายของประเทศว่าจะเอื้อประโยชน์มากน้อยเพียงไร Productive Growth Engine เปลี่ยนจากสินค้าโภคภัณฑ์ไปสู่สินค้านวัตกรรม สิ่งที่เราต้องเข้าใจเป็นอันดับแรกก็คือก่อนที่ประเทศไทยจะก้าวมาสู่ยุค 4.0 นั้นเราเริ่มต้นมาจากยุค 1.0 คือเป็นสังคมเกษตรกรรมเน้นผลิตและขายวัตถุดิบเกษตรทั่วไปหลังจากมีเริ่มต้นพัฒนาภาคเกษตรกรรมต่อมาจึงค่อยปรับมาสู่ยุค 2.0 เน้นการลงทุนอุตสาหกรรมเบาที่มุ่งเน้นแรงงานราคาถูกเช่น สิ่งทอ อาหาร ต่อมาก็เป็นไทยแลนด์ 3.0 มุ่งเน้นการส่งเสริมการลงทุนในอุตสาหกรรมหนักและเรื่องของการส่งออกซึ่งการพัฒนาของประเทศไทยใน 3 ยุคแรกนั้นไทยมีการอัตราการขยายตัวทางเศรษฐกิจสูงสุดเฉลี่ยถึง 7% ต่อปีแต่มาถึงจุดหนึ่งหลังปี 2540 อัตราการขยายตัวทางเศรษฐกิจลดลงมาเป็น 3-4% ต่อปีที่เป็นเช่นนั้นเพราะไทยไม่เคยปรับโครงสร้างเศรษฐกิจอย่างจริงจังมาก่อนและไม่เคยมีการพัฒนาเทคโนโลยีของตัวเองแรงงานไม่ได้มีทักษะจนกลายเป็นปัญหาความเหลื่อมล้ำของโอกาส แต่สิ่งที่เป็นปัญหาอยู่ในตอนนี้ก็คือเรายังติดอยู่กับยุค...

ด้วยความเปลี่ยนแปลงทางเทคโนโลยีที่เกิดขึ้นในปัจจุบันนั้นเปลี่ยนเร็วมากทำให้วิถีชีวิตผู้คนต่างเปลี่ยนไปหมดแม้กระทั่งการบริหารงานในองค์ธุรกิจขนาดใหญ่ ๆ ก็ยังต้องมีการปรับตัวสมัยก่อนนั้นการทำธุรกิจขององค์กรใหญ่ ๆ ความเปลี่ยนแปลงในด้านต่าง ๆ จะเกิดขึ้นไม่บ่อยนักอาจจะอยู่ที่ 3-5 ปีก็จะเกิดความเปลี่ยนแปลงขึ้นสักครั้งแต่ปัจจุบันความเปลี่ยนแปลงในองค์กรเกิดขึ้นแทบทุกไตรมาสเลยก็ว่าได้และในยุคที่ประเทศไทยเปลี่ยนแปลงไปสู่ยุค 4.0 ช่องว่างระหว่างวัยมหันตภัยร้ายของการบริหารงาน “ตอนนี้เราต้องพยายามก้าวให้ทันความเปลี่ยนแปลงและวิธีที่จะช่วยให้เราก้าวให้ทันความเปลี่ยนแปลงก็คือต้องเรียนรู้จากคนหนุ่มสาวรุ่นใหม่” ธนินท์ เจียรวนนท์ เข้าสู่ยุค 4.0 แบบนี้แล้วการมีบทบาทของคนรุ่นเก่าก็ยังคงสำคัญอยู่ในขณะเดียวกันบทบาทของคนรุ่นใหม่ก็เริ่มจะมาแรงและชัดเจนมากขึ้นเมื่อคนต่างวัยต่างประสบการณ์ต่าง Generation ต้องมาทำงานร่วมกันจึงทำให้เกิดความแตกต่างทางความคิดและวิธีการทำงานแต่เมื่อต้องลงเรือลำเดียวกันทำงานร่วมกันบนความแตกต่างแบบนี้จึงเกิดคำถามขึ้นว่า “จะทำอย่างไรที่จะเชื่อมโยงคนต่าง Generation ให้สามารถทำงานร่วมกันโดยไม่ส่งผลกระทบต่อภาพรวมขององค์กร” ประเด็นนี้คงต้องเรียนรู้จาก คุณธนินท์ เจียรวนนท์ ที่นำเสนอวิสัยทัศน์และแนวคิดที่น่าสนใจเอาไว้คือ “การบริหารแบบแบ่งทีมย่อย” คือการให้คนทั้ง 2...